VERHALEN - VRAGEN

VERHAAL VAN GERARD VAN DER HOEVEN

Hallo Anna, Bedankt voor het sturen van de foto. Er ging weer een heleboel (jeugd)sentiment door mij heen. Ik zal daar met de foto binnenkort over schrijven op mijn weblog www.zeeuwsebabbelaar.web-log.nl Als dank zendt ik je wat logjes toe over mijn overleden neef. Het zijn herinneringen aan mijn vriendschap met hem en zijn plotselinge en trieste overlijden op 31-jarige leeftijd in 1988.Ruud (of Rudi) woonde met zijn ouders in een flat aan de Schrobbelaarstraat in Delft van ongeveer 1961/62 tot en met 1967/68. Nu weet ik alleen niet of ze wel in die straat woonden want zoals je schreef waren er andere flats en straatnamen. Ik herinner mij wel de flat waar zij woonden en die keek uit op de 'paarden'gemaakt van rioleringsbuizen. We speelden daar vaak als ik uit logeren ging van Vlissingen naar Delft. Misschien kun jij me helpen door aan te geven of dit inderdaad de Schrobbelaarstraat was? De flat was klein en bestond uit een woonlaag van vier of vijf(?) verdiepingen. Ik zou haast zeggen dat de foto is genomen van voor de flat waar mijn tante en oom en neef woonden. Het was een fijne tijd en als 10 a 11 jarige jongen ging ik vaak met Ruud (die drie maanden jonger was dan ik_ naar de binnenstad van Delft. We liepen dan de straat uit en dan links. Daar staken we een drukke weg over en gingen rechtdoor. Ik herinner mij dat het naar de binnenstad nog een flink stuk lopen was. We kwamen langs wat grachten en gingen daar voorbij en van de grachten rechts. Dan was je in het centrum van Delft. Ik herinner mij nog o.a. de taptoe, de grachtjes, de historie van de prachtige stad Delft. In 1968 of iets daarvcoor verhuisde mijn oom en tante naar Schiedam. Daar overleed mijn tante in mei 1969 op 48-jarige leeftijd. Daarna ontspoorde mijn neef. Op 23 januari werd hij zwaargewond aangetroffen in de buurt van de Schrobbelaarstraat in Delft. Hij woonde toen zelf in Schiedam en was waarschijnlijk naar zijn 'roots' teruggekeerd. Om half zes 's morgens stak hij plots een drukke weg over en werd geschept door een auto. Niet meer in kennis te zijn geweest overleed hij een paar dagen later. Hij werd geindentificeerd dankzij een politiebericht op televisie en in de media. Nooit is duidelijk geworden of zijn dood een ongeluk was of een bewuste keuze. Het feit dat het lang duurde dat zijn identiteit kon worden achterhaald lag in het feit dat hij geen papieren bij zich had en verder ook geen familie of vriendin/cq. vrouw had die hem miste.Ruud werd geboren op 9 februari 1957 en stierf op 23 januari 1988, twee weken voor zijn 31e verjaardag. Mensen die Ruud gekend hebben roep ik op om contact met mij op te nemen. Dat mag via deze website, maar ook telefonisch: 0118-418786.

Dan nog even een paar vraagjes? Bestaat de Schrobbelaarstraaat nog steeds? En staan die klimtoestellen er ook nog? Ik hoor graag van je, Gerard van der Hoeven - Vlissingen. gvdhoeven@zeelandnet.nl

JOKE WESTERMAN

Dag mensen, ik wil jullie laten weten vanuit de Achterhoek als oud Delvenaar dat, sinds ik deze site heb ontdekt op mijn ouwe dag, ik geniet om op deze manier herinneringen op te kunnen halen. Dank je wel! Hartelijke groeten, Joke Westerman

LOUK VAN OOSTEN
Herinnering aan Delft

Ik ben geboren op 24 februari 1935 op het Oude Delft nummer 76, recht tegenover de Binnenwatersloot, waar mijn vader een garagebedrijf (annex motorenhandel en fietsen) had. Ooit had hij een compagnon en uit die tijd stond op de gevel: in zandbeton gegoten: Auto en Motorenhandel v.h. A.W.van Oosten N.V. Menig buitenman bekeek dat opschrift peinzend en soms kwam er dan de vraag achter vandaan: "Is de zaak niet meer van je vader?" waarop dan een korte juridische uitleg volgde dat er ooit enz. De reparatie van de auto's gebeurde deels in de werkplaats op de begane grond maar voornamelijk tussen de bomen langs de waterkant. Mijn twee broers die toen in de zaak werkten moesten dan met een soort lorrie op kleine metalen wieltjes onder de auto schuiven om zo de reparatie aan de onderkant te kunnen verrichten. Ik hoor nog het geratel van die wieltjes op de kinderhoofdjes. Toen in de garage werd aangekondigd dat er nieuw model Citroëzou komen, de "7", was mijn moeder van mij in verwachting als zevende spruit; een nakomertje. Doordat ook twee tantes bij ons inwoonden die de kost verdienden als zelfstandig naaister, ben ik opgegroeid in een gezin met elf personen. De eerste bewuste herinnering aan mijn leefomgeving laat zich in de tijd goed vaststellen. Die is namelijk aan de grote brand waarbij een aantal panden in de Peperstraat een prooi van de vlammen, of later van de sloper werd. Van de Peperstraat vóór de brand en dus voor de verbreding herinner ik me nog vaag dat de Firma Leipzig, kantoorboekhandel, zich in een wat triest winkelpand bevond welke van buiten zwart geschilderd was. Ik moet toen drie jaar geweest zijn. Van de brand zelf herinner ik me alleen de ouderwetse brandweerauto die bij ons voor de deur op het Oude Delft stond en een zeer naargeestig geluid als sirene voerde. Op de brand volgde de wederopbouw en ons pand kreeg een nieuw aangebouwde keuken met balkon. Met de metselaar die het muurtje opmetselde sloot ik een vriendschap die jaren voortduurde.Hij had mogelijk vanwege een Italiaanse herkomst en het daarmee gepaard gaande uiterlijk bij ons de bijnaam "de zwarte". Ik was toen inmiddels vier jaar oud. De noordzijde van de Peperstraat stond toen lang in de steigers en ik herinner me dat ik in de buurt van de bouwplaats mijn voet behoorlijk bezeerde aan een lange spijker die dwars door mijn zool ging. Toen ik naar de onvermijdelijke bewaarschool bij de nonnetjes op de Voorstraat moest had ik daar zwaar de pest over in. Ik werd brullend en tegenstribbelend door twee inwonende tantes er naartoe gesleept."O daar komt je vader al", werd er gezegd en zowaar aan de overkant kwam mijn vader aangereden. Ik fleurde al op bij de gedachte dat ik nu met de auto naar school gebracht zou worden maar na een flinke waarschuwing ging mijn vader aan het werk en ik lopend naar de bewaarschool.Ik denk dat mijn leeftijd meebrengt dat ik een van de jongste ben die zich nog iets van het uitbreken van de oorlog kan herinneren. Mijn oudste broer was gemobiliseerd en werkte in een werkplaats van het leger. Ik herinner me dat hij een keer langskwam met een gevangenen wagen. Ik zie nog een aantal kleine cellen in die wagen met in iedere cel een zitstoel van kleine latjes, zoiets als een bankje in het Westplantsoen anno 1950, maar dan veel kleiner uiteraard. Van de tijd van de inval op 10 mei 1940 herinner ik me dat een peloton soldaten zich op het Oude Delft had verschanst, of misschien wel patrouilleerde om het kruispunt met de Binnenwatersloot te bewaken. De soldaten stonden achter de dikke bomen en vroegen voorbijgangers om "Scheveningen" te zeggen De sergeant droeg een grote bril wat hem onmiddellijk de bijnaam "Uilekiek" opleverde. De dag erop kwamen twee Nederlandse pantserwagens aan onze benzinepomp tanken. Ik bekeek ze van boven, vanuit de huiskamer. Ze hadden geen rupsbanden en doen me nu me een beetje denken aan die wagentjes waar de marechaussee in de jaren 50-60 mee reed. Toen het leger bevel gaf de koperen leeuwtjes van de helmen te verwijderen liep onze werkplaats over van soldaten die gereedschap leenden en lag de werkplaats bezaaid met tientallen van deze koperen plaatjes. Ik heb er nog lang een bewaard. Een van de soldaten had een grote jutezak met kuch (bruinbrood) achtergelaten; hij heeft het nooit meer opgehaald. Van het bombardement op Rotterdam herinner ik me nog goed de vliegas die boven Delft neerdaalde en die we vanuit ons zolderraam heel goed konden zien. Een paar maanden later heb ik me ongewild aan ramptoerisme bezondigd want ben ik met mijn twee oudere broers in Rotterdam gaan kijken. Ik herinner me de metershoge hopen puin, de nog zichtbare tegelvloeren en de redelijk ongeschonden St Laurenstoren.De Duitsers kwamen. Mijn vader had ergens nog een revolver in zijn kast liggen. Deze werd 's-nachts in het Oude Delft gedeponeerd. Vier jaar later gebeurde hetzelfde met een jutezak vol wapens die mijn oudere broer (toen 17) van de Duitsers afhandig had gemaakt. Hij zat in een verzetsgroep met enkele anderen. Twee ervan Jan Remie en sigarenwinkelier Jägers (Oude Delft 82(?) werden in 1944 opgepakt en gefusilleerd; mijn broer moest onderduiken. In 1942 was er een Engels bombardement op de Kogelgieterij, een munitieopslagplaats aan de Buitenwatersloot.Vanuit huis hadden we het volle zicht op de enorme vuurzee en de ontploffingen.De afstand was weliswaar ongeveer 2 km maar ik hoor mijn moeder nog zeggen: "als het vuur deze kant op komt moeten we weg". We gingen niet weg maar kregen wel bezoek van een oom en tante met hun kinderen die in de Hugo de Grootstraat, dichtbij de vuurhaard, woonden en die nacht bij ons bleven slapen. De andere dag gingen mijn broers kijken en kwamen met hele brokken ontplofte en met gesmolten lood aan elkaar gekoekte brokken munitie terug. Die hadden ze in de weilanden rondom de Kogelgieterij gevonden. Uit die oorlogstijd herinner ik me natuurlijk nog vrij veel. De voedselschaarste, de voedseltocht die mijn oudere broer en ook mijn zusje ooit ondernam. Het ontbreken van elektriciteit waardoor wij op carbidlampen voor de verlichting waren aangewezen. Het fornuis waarop gekookt werd en dat in de kamer was geplaatst om koken en verwarming zo efficiënt mogelijk te combineren. De zaagselkachel die de werkplaats verwarmde. Het bezoekje dat ik met mijn moeder aan een oude buur op de Poortlandlaan bracht en waar we een plakje wortelcake kregen. (mijn moeder kreeg het recept mee). Het fietstochtje dat ik samen met mijn vader naar mijn oom en ondergedoken broer in Den Haag maakte om een aantal pittobanden op te halen die daar door de onderduikers van oude autobanden werden gemaakt. De fietsenstalling die floreerde als nooit te voren omdat de mensen bang waren dat hun fiets anders gestolen zou worden. Op enig moment kwam er een Duitse soldaat vragen of hij in plaats van een fiets even zijn wapen in bewaring kon geven. Het was een zgn. Panzerschreck, een anti-tank wapen met een loop als een kachelpijp en wel 2,5 meter lang. Geen wonder dat hij daar niet mee over straat wilde lopen. De ritjes die ik met mijn vader mee mocht rijden als hij gas (voor de auto van onze huisarts) ging tanken bij het vulstation aan de Nassaulaan. Misschien heette die straat toen anders want ook de Julianalaan was omgedoopt in Poortlandlaan. De suikerbieten die we aten en de enkele eieren die in een boerenpet meegebracht werden om mijn moeder, na ziekte, wat aan te laten sterken. De surogaatthee (Keg) en koffie die mijn moeder zette. De krantjes die de ondergrondse uitgaf (Veritas, Het Parool, De Toekomst, De Vliegende Hollander) en die we als schooljongen ook wel eens uit de polder meebrachten waar ze na een dropping heen gewaaid waren. En niet te vergeten mijn eerste eigen fiets, een doortrapper met kleine 12 inch wieltjes. In 1944 fietste ik er mee naar Rijswijk waar mijn oudste zusje woonde. Langs de Vliet over Het Jaagpad er naar toe. Op de terugweg nam ik dan de oude Haagweg voor de broodnodige variatie (een gewoonte die ik nog steeds heb). Nauwelijks de oude Hoornbrug voorbij of er kwam een V1 over, waarschijnlijk in Delft gelanceerd vanaf het terrein bij de Lijmfabriek. Het was altijd een bijzonder gezicht zo'n opstijgende V1, met de enigszins zig zaggende condensstrepen achter zich en niet te vergeten het roffelende geluid van de pulse moter. Samen met nog een andere afgestapte fietser volgden we het V wapen met de ogen. Hij zou Engeland echter niet halen want met een enorme knal ontplofte het gevaarte in de lucht en kleurde de einder bloedrood. Verder waren die vijf oorlogsjaren voor mij jaren waarin binnen mijn beperkt "gezichtsvermogen" bijzonder weinig veranderde. Iedere dag naar school op de Koornmarkt, behalve in de hongerwinter toen er niet gestookt werd, iedere Zondag naar de kerk op de Burgwal. De kerk waar jarenlang dezelfde pastoor en paters rondliepen. Behalve pater Commandeur die in het concentratiekamp zat. Alle buren bleven hetzelfde. Een uitzondering vormde de boekhandel van Cohen, schuin tegenover ons, die was overgenomen door een NSBer, een zekere Ottevanger en heette voortaan De Volkse Boekhandel of iets dergelijks. Naast ons op nummer 74, van ons huis gescheiden door "het poortje", woonde kapper de Bruijn met zijn vrouw en vier dochters. De Bruijn had een deftige cliëntèle en sprak met een hese stem een beetje a la Luns. Ja, ik schoor vanmorgen prof Mekel en die vertelde dat. Met de jongste dochter had ik zowel de leeftijd gemeen als het feit dat we beiden nakomertjes waren. Dat schept natuurlijk een band. Daarnaast was de parapluwinkel van Spee, woonde van Dijk de aannemer en van Bremen de drukker, ik denk daarnaast een particulier huis waar van der Meer met vrouw en twee zoons woonde, en daarnaast familie Moret, eigenaar of filiaalhouder van De Faam, textielwinkel, en vervolgens onze huisarts Van Batenburg. Daarnaast weer Pater Romein, een pastoor in ruste, die me af en toe illegale anti Duitse lectuur in handen drukte met een veelzeggend: "voorzichtig, geef snel aan je vader".De andere kant op, dus richting Oude Jan, Van der Arend, huishoudelijke en luxe artikelen en dan het hoekje om de Peperstraat in: Rutten, de behanger en behangwinkel, Klaas Vos, de stadsuurwerkmaker, Kroon herenmode, een soort Jamin winkel waar mijn vader iedere Zaterdag zakken schuimpjes, biscuitjes en snoepjes voor de Zondag ging halen, de fotografiezaak van Albers en op het hoekje van de Koornmarkt: slagerij Veelenturf. Aan de overkant, op de hoek van de Wijnhaven, de na de grote brand nieuw gebouwde kantoorboekhandel van Van Leipzig, daarnaast een bazar die wat goedkopere artikelen verkocht, het parfumeriewinkeltje van Suringar en vervolgens op de hoek van het Oude Delft: Frans H. de Wolf, de opticien. Een van de zoons van laatstgenoemde speelde drum en als het zolderraam openstond bleven de mensen op de brug staan om de solo te beluisteren. Naast De Wolf op het Oude Delft was het sigarenwinkeltje van de eerder genoemde Jägers. Op de toonbank brandde altijd een klein gasvlammetje om je sigaar of sigaret aan te steken. En zo zou ik nog heel lang door kunnen gaan, het hele Oude Delft af. In die jaren, waarin achteraf de tijd in bepaalde opzichten leek stil te staan hadden we als kinderen vrij spel. Geen verkeer; de straat was van ons. Bij de Westerstraat en bij de Oostsingel hield de stad op en na schooltijd gingen we vaak met een groepje langs de IJsbaan of het land van Arkesteijn, de polder in. We vormden clubs en vochten met andere groepen, kwamen overal en kenden ieder steegje. Gewilde de plaatsen die we vaak bezochten waren b.v. de diverse kerktorens, die Delft rijk is. We wisten precies waar de koster de sleutel van de kerktoren ophing of hoe we in het Prinsenhof binnen moesten komen dat gedurende de gehele oorlog gesloten was wegens verbouwing. De Boterbrug als eerste onderdoor toen het een tijdje gevroren had. En zo gingen de jaren voorbij. De oorlog liep op zijn end. Er werd voedsel gedropped. Vanaf het dak kon je de Engelse bommenwerpers hun thans zo begeerde lading zien afwerpen boven Ypenburg. Als eerste kregen we wit brood met margarine. Dat brood moesten wij afhalen bij Simon de Wit in de Jacob Gerritstraat. Thuisgekomen werd dat eerlijk verdeeld en ieder had zijn eigen naam op het stuk witbrood dat van hem of haar was; op de margarine zag ik voor het eerst de maat/streepjesverdeling.Bevrijding kwam: Als eerste om ongeveer 8 uur 's-avonds kwam de weduwe of de dochter van de gefusilleerde sigarenwinkelier ons vertellen dat we bevrijd waren. Ik herinner me dat mijn ouders het bericht met scepsis ontvingen. Er waren al weken geruchten gehoord maar deze keer was het waar. Als één mensenmassa deinden we de stad door. Een eerste vlag werd al uitgestoken en door de menigte met gejuich begroet. Het feest ging de hele nacht door. Toch duurde het feest voor mij persoonlijk heel kort. Ik kreeg n.l. mogelijk door te snel vet voedsel (reuzel) eten een verschrikkelijke dysenterie die me zeker 10 dagen op bed hield maar. Er was weer voldoende te eten: meat and vegatables uit blik en speciale biscuitjes uit nog grotere blikken.De unieke smaak van de vlees met groenten zak ik nooit meer vergeten en van de biscuitblikken maakten wij als jongens boten waarmee we elkaar in de grachten bevochten. De oorlog was voorbij maar er was geen luxe. Ik herinner me de actie: Nederland helpt Indië. De hoofdprijs van de rebus die opgelost moest worden bestond uit : een echte witte fietsband!. In 1947 ging ik naar het Stanislauscollege dat toen opgestart werd in de oude Incassobank aan de Koornmarkt. In 1955 moest ik in Nijmegen opkomen voor militaire dienst en ik heb daarna in Den Haag, Breda, Tilburg, Eindhoven, Valkenburg, Leeuwarden, Stiens, op Curacao en in Beetsterzwaag gewoond. Maar de stad waar je geboren bent en je jeugd heb doorgebracht, je vrouw gevonden hebt en getrouwd bent, houdt toch altijd een bijzondere plaats in je herinnering en je hart.

COR HASSFELD

Lieve mensen, Wat een verassing om dit alles terug te kunnen zien. Als oud Delvenaar vind ik dat jullie heel erg trots mogen zijn op deze site!. Ga gewoon door he? Groeten uit Dinteloord, Brabant. Cor Hassfeld ( Elias ) Prof. Bosschastraat 50, van 1944 - 1955. School 12 Kloosterkade.

VERHAAL VAN MATTHIJS BAKKEREN

Volledig bij toeval verzeilde ik op de website "Delft Kijkt", en ik ben na vele keren opnieuw inloggen en uren scrollen nog lang niet uitgekeken. Geweldig dat u de moeite hebt genomen en nog neemt om dit allemaal bijeen te brengen! Ik ben in mei 1940 in Delft geboren (Adriaan Pauwstraat) in een "gewoon" (niet fanatiek) gereformeerd milieu ( Westerkerk, Zuiderkerk/Geer, Oosterkerk / Vlamingstraat dus). Mijn vader overleed al jong (1951) in het Gasthuis aan volksziekte nr. 1 destijds (ik zie het TBC paviljoen in de Gasthuis-achtertuin nog voor me). Zijn grootvader en vader waren eigenaar van de (in 1936 afgebroken) molen de Papegaey aan de Buitenwatersloot (niet ver van het naar ik zie u welbekende Siberië). Ik ging op de kleuterschool (het "kakschooltje") in de de Wittstaat en daarna naar de lagere school ("met de Bijbel") op de Elout v. Soeterwoude-school (Spoorsingel). Middelbare school : Chr. Lyceum aan de Vliet, ik voetbalde bij CSVD, toen nog op de sportvelden achter de Buitenwatersloot [BEC, DHL, CSVD, Concordia (deftig)], het "stadion" van DHC naast de garage van vd Lee, de korfbalvelden van DES en Excelsior etc.). Ook nog : de vreselijke vakantiekolonie Groot Dennenlust (ik weet de eerste zinnen van het afscheidslied nog), de Chr. (!) vakantieschool (vanaf verzamelpunt Phoenixstraat een pokkeneind in colonne lopen naar de Tweemolentjeskade om daar op drassige grasvelden de dag door te brengen. Een enkele keer met de tram naar Scheveningen of met "de boot van van Bergen" vanaf de Buitenwatersloot naar Drievliet, Scheveningen of naar de ca. 10 vogels + speeltuin bij Avifauna. Na de middelbare school zelfs nog studie Vliegtuigbouwkunde aan de T.H . (nu T.U.) die ik met veel moeite en na zeer vele jaren (werkstudent) toch nog heb weten af te ronden. Vanaf mijn 17/18e (vandaar studieduur) een enthousiast en frequent (maar weinig draagkrachtig) horeca-bezoeker. Het deed mij dus geweldig goed al die foto's van de vele cafe's, incl. bezoekers te zien. Terecht dat op een foto nog Wim Windhorst, de Virgielstudent, beer van een vent , maar uiterst vriendelijke kroegtijger (vaak samen met zijn vase maatje/loodsmannetje Gruintjes) te zien is! Ik kende o.a. de Klomp (Tante Lena:"Je bent nog lang niet aan de beurt!") Binnenwatersloot, De Klok (Harig: "Je oom Aard was mijn eerste klant", biljart)/Oude Delft, De Korenbeurs (prijsklaverjassen!), de cafés van het Schilperoord- "concern" incl. de Annabar (wat zijn die mannen allemaal jong overleden), Karsdorp (biljarten), De Kroon (met Dijkhuis ('s-middags fanatiek uren jokeren om enkele dubbeltjes+biljarten)/Houttuinen, daarachter dansles bij Wesseling, bijzonder die en zijn vrouw en asistente (dwz vriendin.) weer (op de foto) te zien! Als afzakkertje 's- avonds de halve haan bij snackbar Ladera(?) als de cafés sloten etc. etc. Ik trouwde en woonde eerst aan de Foreestweg, later in de Laan van Overvest ~geweldig leuk straatje~, vlakbij café de Schouw (Pleun Karsdorp) Singelstraat, geweldig buurtcafé met louter stamgasten, dus! Ik ben in 1973 uit Delft vertrokken (elders aan het werk) maar kom nog steeds (graag) enkele malen per jaar in Delft om met mijn Rijswijkse ex ex zwager bij café de Schouw in de Singelstraat te biljarten en dan wat te eten bij le Vieux Jean. U kunt zich voorstellen dat iedere keer de wandeling via "Koos de Roos" over het Agathaplein en het terugzien van een van de m.i. mooiste plekjes van Delft: het Heilige Geest Kerkhof + Oude Delft + Prinsenhof + Oude Jan mij veel goed doet. Nog over de Schouw: er is in de loop van de jaren al zoveel in Delft veranderd, zeker op horeca-gebied, maar de Schouw is werkelijk een soort tijdcapsule: binnen is daar t.o.v. 40 jaar geleden echt niets veranderd (behalve uiteraard de aanwezigheid van Pleun die al geruime tijd geleden is overleden).Genoeg, nogmaals mijn complimenten voor de site en al het werk wat daarin gestoken is en wordt. et vriendelijke groeten, Matthijs Bakkeren / Oosterbeek. e-mail: sierra.madre@hetnet.nl

TAPTOE DOORWIM V D BERGH

Misschien aardig te vermelden bij de taptoe foto's, dat Naaborg's Bouwbedrijf al die jaren de taptoe heeft opgebouwd, 3 weken voorafgaand van de generale repetitie gestart. De binnenstad gezellig overhoop. Tribunes voor zo'n 7000 man publiek, ook na de verdwijning uit Delft, hebben we dit ook in Breda nog jaren gedaan. Alles nog van hout, alleen de grote eretribune voor het stadhuis was opgebouwd in staal met grote houten luifel bedekt met wit zeil. Dat zie je nog op de foto's. We kregen hulp daarbij van dienstplichtige militairen. Mensen van de genie (timmerlieden en sjouwers) dus. En bij de viering van 25 jaar bevrijding hebben we alles ook gebouwd op een kazerne in Amersfoort, Een parade daar in bijzijn toen van Koningin Juliana en vele staatshoofden en bij het afscheid van één van de directeuren van de DAF fabriek,van Doorne, in brabant,in een spiksplinternieuwe fabriekshal hebben we daar alles neergezet. Met nog veel extra bijgebouwd zelfs, was een fantastisch feest. Ook elk jaar met Prinsjesdag zetten we daar tribunes op het Binnenhof. Ik dacht misschien wel aardig om te vermelden is toch een gerenomeerd Delfts bedrijf. Groet, Wim v d Bergh PS: Ook de koninklijke begrafenissen hebben wij nu en in het verleden gedaan, in de Nieuwe Kerk. En onderhoud van de grafkelder, dat wij nog steeds doen in overleg met het hof, maar daar kan en mag ik niet over uitweiden!

HET VERHAAL VAN RIA SMITS

Hallo Anna, mijn naam is Ria Smits, en vindt het leuk dat mijn zoon je site gevonden heeft. Ik kom zelf ook uit Delft, ik ben er in 1930 geboren bij het Koningsplein, bij St. Jorris Gasthuis en herken veel uit jou verhalen.Ik heb ook nog in de Simonstraat als kleuter juf gewerkt, in de Wippolder, later heb ik op de nieuwe-langedijk gewerkt samen met een zuster waarvan ik de naam niet meer kan herinneren, wel weet ik dat deze zuster uit de Rozenschool was van het Oosteinde toen was ik ongeveer 18 jaar.

RIA SMITS AAN HET WERK IN DEKLEUTERSCHOOL NW LANGEDIJK 1948

Na mijn trouwen zijn we naar Den Haag verhuist, daar zijn drie kinderen geboren, een dochter en twee zoons. Mijn dochter is geboren in 1953 tijdens de watersnood ramp in zeeland.Een zoon in 1954 en de jongste in 1956.Mijn oom had een schoenmakerij in de Bleiswijkstraat, mijn vader Jacob uit de Annaboogaard heeft hem geregeld geholpen.Mijn meisjes naam is Smits de naam van mijn oom was Freek Smits, de kinderen waren dol op hem, hij was nog al een lolbroek. In de Oranjestraat heb mijn broer Gerard met Elly en de hond Bello gewoond, en in de hermankokslaan had ik nog een andere broer wonen. Mijn zuster heeft op het Oostblok gewoond, haar man heette Leo Hoevenaar. Op de Geerweg woonde ook nog familie Staak, zij hadden 18 kinderen. Een van onze vrienden heette Theo Middelkoop, hij woonde op de Rotterdamseweg, zijn vader had een groentewinkel. Theo had ook en vriend die heette Wim Melief, zij hadden een kapperszaak op de Delfgouwseweg. Groeten van Ria Smits, ik vind dat je een mooie Site heb en ik hoop dat je snel een bericht terug stuurt.

HERINNERINGEN van LENNY vd SLUYS

Ik heb net de scholen van Delft bekeken op je site Delft kijkt. Ik mis van de lagere scholen de Prinses Marijkeschool in de Slingelandstraat. Ik voeg hierbij een scan van de voorkant van het jubileumboekje van die school bij.

Verder voeg ik een foto bij waarvan ik alleen weet dat de derde van links de grootvader van mijn man C(ornelis) v.d. Sluijs is, maar voor de rest weten we niet wie het zijn. Vermoedelijk is hij genomen in zijn tijd als concierge (ik denk zo begin jaren 50 van de vorige eeuw) van de Hugo de Grootschool aan de Hugo de Grootstraat. Mijn vraag is dus wil je hem op je site plaatsen, met de vraag of anderen weten wie er nog meer op de foto staan.Groetjes Lenny v d Sluys

Hallo Anna,bij herrineringen en vragen staat een foto van Lenny v d Sluis die schrijft dat haar Opa op de foto staat van de Hugo de Grootschool maar dat is volgens mij de J.C. van Markenschool aangezien links op de foto meneer Dessens staat en verder juf onbekend Concergie van der Sluis,hoofd van de School meneer de Bruin,meester Roodnat,juf onbekend dan meester Millenaar, jufrouw Huiskes,sportleraar Anijs en juffrouw Komen. Ik zelf heb daar op school gezeten tot 1948.En daarna op het 7 en 8 leerjaar in het zelfde gebouw. Groetjes van Hans van Pieterson.

van PIET BROESELISKE

Hallo, uw website gelezen en daarin vind ik een fotootje van mijn zus: Zuster Gertrude. Inmiddels is mijn zuster als non op 90 jarige leeftijd op 13 mei 2006 te Roosendaal overleden. Leuk, dat u ze als een lieve zuster hebt ondervonden. Zij uit een groot gezin van 14 kinderen, waarvan ik de jongste ben (73 jaar). Van haar zussen en broers leven er nog 5 broers en 3 zussen. De burgelijke naam van zuster Gertrude was Broeseliske, u waarschijnlijk wel bekend? Groeten van Piet Broeseliske.
Noot van Anna: ze is op mijn verjaardag overleden.

van HENK DE JONG

Ik heb gisteren wat foto's meegenomen voor de oude leden van het zangkoor (in de Raamstraatkerk) waarschijnlijk bij jou bekend, de familie Albers uit de Schrobbelaarstraat kende jouw nog van vroeger (je moet de groeten hebben). Heb jij nog herinneringen van deze kerk (nic. en gezellen). Bij mij op het zangkoor zit ook Ger Schotting van de Rotterdamseweg en bij mij werkt als electriciën Ron Bouwman. Je ziet, Delft is klein. Ik zelf kom uit de Wippolder en ben geboren in de Zuiderstraat in een woonboot, ik heb ook op de Musiusschool gezeten, misschien heb ik wel bij een broer van jou in de klas gezeten (ik ben van 1949). Ik ken wel wat jongens die jij noemt van de Rotterdamseweg die bij mij in de klas gezeten hebben.Koos Staak, Hans van Berkum, Peter van Houten, Koos v d Burg van de Opel garage,een Schreuder van de fietsenwinkel van de Hertog Govertkade, groetjes en tot schrijvens, Henk de Jong

Hoi Anna, ik las een stukje op de site over herinneringen van ene Henk de Jong geboren op een woonboot in de zuiderstraat. Het toeval wil dat ik ook op een woonboot heb gewoond en twee boten verder op een familie de jong woonde die zoals ik mij kan herinneren naar steijn in limburg zijn verhuist vraag mij af of hij een zoon was van deze familie de Jong heb jij misschien een e-mail adres van hem??

groetjes Hans Slijters

van JEROEN PONS

Ik ben bij toeval op je site terechtgekomen en zag dat je een enorme hoeveelheid foto's hebt van café's, ook van vroeger. Ik woon op de Paardenmarkt, in Delft, en dan op nummer 38, in het pand wat vroeger het café "De gezonde apotheek" is geweest. Ik heb al wat uitgezocht, in het gemeentearchief hier in Delft en het handelsregister-archief in Den Haag en ben een tweetal foto's (eentje uit ca. 1941 en eentje uit 1981) tegengekomen. Deze zijn van de buitenkant. Nu ben ik zo benieuwd of jij misschien meer weet van dit oude café (het is voor zover ik heb kunnen terugvinden rond 1950-1954 gestopt). Ik ben erg benieuwd of er nog mensen zijn die me meer hierover kunnen vertellen. In de buurt hier heb ik al eens wat oudere bewoners aangesproken maar niemand kan me meer vertellen dan dat er een café heeft gezeten. Heb jij misschien een idee of er iemand is die hiervan zou kunnen weten en dan vooral hoe het er binnen heeft uitgezien? Ik ben erg benieuwd naar je reactie. Alvast bedankt, Groet, Jeroen Pons

Hai An ik zag bij de vragen staan dat er gevraagd werd over dat cafe op de paardenmarkt nu daar zat iemand in die henk van eijk heette, ik ging met mijn vader en moeder zaterdagavond er naar toe ik was jong dus namen ze mij mee heel gezellig met hormonika muziek Het was er niet groot vanbinnen en kreeg ik een kogelflesje weet je wat dat was een flesje prik met een knikker er in dat was de kogel het was een soort huiskamer nu ik hoop dat het genoeg informatie is groeten To.

een goede middag ik zal mij eerst even voorstellen ik ben toos van dongen en ben geboren in delft in de dr.schaepmanstraat nr.45 we hebben er jaren gewoond toen mijn vader anderwerk kreeg zijn we verhuisd naar het achterom ook op nr.45 maar ik keek even op de side en denk even verder kijken maar ik wist niet wat ik zag maar wat is dat leuk om het te zien en ben heel blij er mee maar ik ben in middels al een paar jaar verhuisd naar rotterdam waar ik ook met plezier woond maar delft blijf me toch aantrekken maar misschien komt er een tijd dat ik weer terug gaat naar delft ik ben er 25 augustus geweest op de markt het was volkszangdag het was er heel erg gezellig en ook een oud buurmeisje weer terug gezien heel erg leuk die woonde ook in de dr. schapmanstraat heel erg leuk nou ik hoop graag iets te horen en misschien tot gauw de gr. van toos van dongen

DOOR GERARD KUPPEVELT

Hallo lieve Ann,

Ik ben erg onder de indruk van het werk dat je gedaan hebt over de mooie stad Delft en zoveel andere leuke dingen. Ik heb al gezien dat ik er uren aan bezig kan zijn.Je werk ziet er allemaal heel grondig en aantrekkelijk uit, ik heb vele jaren in Delft gewoont, in de binnenstad,gedurende m'n schooljaren en daarna voor m'n baan bij TNO. Mijn vrouw is in Delft geboren en getogen dus de stad heeft vele betekenissen voor ons.Ik heb je levens verhaal gelezen maar niets over de sport club AV 40 gezien. Ik was lid van die club in de jaren begin 1960. Misschien ken jij er zelfs mensen die ook lid waren toen.

Heb daar een meisje (Anneke Stalman)

leren kennen,zij kent mij bij de naam Gerard van Kuppevelt. Anneke woonde in de Wippolder toen, dichtbij waar je zelf was,misschien ben je naar dezelfde school gegaan toen.Al geruime tijd probeer ik met haar in kontakt te komen.Nu zou het mooi uitkomen als jij haar toevallig kent en een suggestie zou kunnen geven hoe verder te gaan.

Ik kijk met verlangen uit naar je reactie Ann, ook je Website zal ik graag bijhouden."Good Luck" en tot wederhoren.
Hartelijke groeten uit Nieuw Zeeland. Gerard Kuppevelt.

van CORRIE VAN DER REE

Mooie side,leuk om al die ouwetjes te zien.Ik mis alleen Bertus en Toos Pijpers van Cafe De Doelen en Crijn Eckhart enz.bij de bekende Delftenaren.

In je gastenboek had ik geschreven dat ik met Peter Krul had gevoetbald bij Wippolder.Stom toevallig kwam ik deze foto tegen uit 1983 van ons "wonderteam". Al weer 24 jaar geleden.Die rooie links ben ik :-% Zo te zien waaide het toen flink en staan we er niet echt op ons best op. Groeten, Joop de lee

VRAAG VAN PAULA FUSCO V WINGERDE

Ik ben op zoek naar foto's van mijn vader Jan van Wingerdehij werkte als bode aan het stadhuis 1952-1983 Ik ben er erg blij mee als iemand die heeft

Er is vast wel iemand die trouwfoto's heeft of van de taptoe waar mijn vader op staat

groetjes paula en al vast bedankt

VAN IRMA SMEENK Beste lezer,

Wij, de vier kinderen van Nel Smeenk - van der Velden,
maken in het geheim een mooi boek voor haar , omdat ze binnenkort 75 wordt.

We zijn op zoek naar foto's van haar schooltijd. in 1940-1946 zat ze op openbare school nummer 8.
Welke school is dat geworden? De nummers zijn er blijkbaar in de loop van de tijd afgegaan.

Verder zat ze daarna 6 jaar lang op Rust Roest. Heb heb ik ook al een en ander van gevonden
maar net niet van haar schooljaren.
Alvast bedankt. Irma Smeenk